بایگانی‌های و - صفحه ۵۲ از ۷۲

معین و

(وَ) ۱- (اِ.) ج. وافد. کسی یا گروهی که برای رسانیدن پیام نزد شاه بروند...

معین و

(وَ. زَ دِ) (ص مف.) (عا.) وق زده ؛۱- چشم بی حالت و بیرون پریده.۲- جای...

معین و

(وَ) (ص نسب.) مرد پرحرف، پرگوی.

معین و

(وَ ضّ) (ص.)۱- تابان.۲- نکو رو، سفیدرو.

معین و

(و) (مص م.) سازگاری کردن، همکاری کردن.

معین و

(وَ) ۱- (مص م.) وعدة بد دادن، بیم دادن.۲- (اِ.) وعدة بد، تهدید.

معین و

(وَ) (اِ.) خفاش، شب پره.

معین و

(وَ فَ یا فِ) (اِ.)۱- خدمتکاری که دختر یا کنیز بود.۲- وصف کننده (مؤن...

معین و

(~. س) (ص فا.) خیرخواه، خیراندیش.

معین و

(وَ) (اِصت.) آواز سگ و گرگ و شغال ماده.

سایدبار