بایگانی‌های و - صفحه ۶۵ از ۷۲

معین و

(~. ~. کَ دَ) (مص ل.) (عا.) آهسته و جویده جویده، با صدایی پست شبیه به ...

معین و

(وَ. نِ مَ) (ص مر.) آن که بر کسی حق نعمت دارد.

معین و

(وَ لَ) ۱- (اِ.) حرص و علاقه شدید به چیزی.۲- (اِمص.) حرص، آزمندی.

معین و

(وَ) (اِمص.)۱- سُست شدن.۲- شکاف برداشتن.

معین و

(~. زَ دَ) (مص ل.) (عا.)۱- بانگ زدن، آواز دادن.۲- داد و فریاد کردن (کو...

معین و

(وَ یُ) (ص.)۱- دوست، یار.۲- نگهبان.۳- کسی که عهده دار انجام کارهای ک...

معین و

(وِ لَ) (ص.) (عا.) آب نیمه گرم.

معین و

(وَ وَ) (اِ.) فریاد برآوردن از روی حُزن، گفتن: وه وه.

معین و

(وَ یا وِ) (ص.)۱- تهی، خالی.۲- تهی دست، درویش.

معین و

(وِ گَ) (ص فا.) (عا.) بی کاره، هرزه - گرد.

سایدبار