بایگانی‌های پ - لغت نامه زردیس

پ معین

(حر.) سوّمین حرف از الفبای فارسی و از حروف صامت است.

پ معین

(دَ. هَ)(ص مر.)۱ - بی اصل، بی اساس.۲- معلق، بلاتکلیف.

پ معین

(دَ رِ) (ص مر.)۱- سوار.۲- مهیا برای سفر.۳- محتضر.

پ معین

(دَ) (مص ل.) فرصت مناسب پیش آمدن.

پ معین

(بِ. کَ دَ) (مص ل.)۱- مردد بودن.۲- درنگ کردن.

پ معین

(بِ) (ص مر.) = پا به زا: (عا.) زنی که در ماه آخر آبستنی باشد و زادن او...

پ معین

(اَ تَ) (مص ل.) جاکِشی کردن، واسطة عمل منافی عفت شدن.

پ معین

( اِ.)۱- حریف در قمار و کارهای دیگر.۲- عهده، ذمه.

پ معین

( اَ ) (اِمر.) نک بادافراه.

پ معین

(~.) (اِ. ص.) آسیب - شناس.

سایدبار