بایگانی‌های پ - صفحه ۱۰ از ۱۵۱

پ معین

( اِ.) نام قوم ایرانی و محل سکونت ایشان در جنوب ایران.

پ معین

( اِ.)۱- حشو، زاید.۲- انگل، طفیلی.۳- اختلالی که در دریافت امواج رادیو...

پ معین

(رَ گَ) (اِمصغ.)۱- پارة خرد، سخت اندک.۲- کمی.

پ معین

(~.) (ص فا.)۱- پینه دوز.۲- تن - پرست.

پ معین

(~. دِ) (ص مر.)۱- آب زیرکاه، ناقلا.۲- بی شرم.

پ معین

(دُ) (اِ.) قضیه‌ای که به ظاهر تناقض داشته باشد، باطل نما.

پ معین

(اِ.) محل توقف وسایل نقلیة موتوری، توقفگاه.

پ معین

(~. تَ) (مص م.) وصله زدن، پینه کردن.

پ معین

(دُ) (اِمر.) چرمی که بر عقب زین یا پالان می‌دوزند و زیر دم اسب می‌اندا...

پ معین

(اِ.) آن چه میهمان را پیشکش آرند.

سایدبار