بایگانی‌های پ - صفحه ۱۴۱ از ۱۵۱

پ معین

۱ - (ص نسب.) گذشته، قبلی.۲- کسی که در سال‌های گذشته می‌زیسته. ج. پیشین...

پ معین

(~. وَ) (ص مر.) دارای پیشه، کسی که دارای کار و هنری است.

پ معین

(اِ.)۱- جبین، جلوی سر بین ابرو و موی سر.۲- بخت، اقبال.

پ معین

(نِ) (ص فا.) کسی که در بالای مجلس نشیند.

پ معین

(اَ کَ دَ) (مص م.)۱- کنایه از: عاجز کردن.۲- ترک غرور کردن.

پ معین

(اِمر.)۱- شاش، ادرار.۲- شیشه‌ای که ادرار بیمار در آن کنند و پیش طبیب ب...

پ معین

(ش ِ) (اِ.)۱- کار، حرفه.۲- عادت، خوی.

پ معین

(پِ) (اِ.)۱- پیشِپیش را گویند که از آن پیشتر چیزی نباشد، ازل.۲- لیاقت ...

پ معین

(مَ) (ص مر.)۱- کسی که حاضر است پیش از مرگ عزیزش بمیرد، قربانی، فدا.۲- ...

پ معین

(اَ کَ) (ص فا.) کنایه از: مرد نیرومند و شجاع.

سایدبار