بایگانی‌های ژ - صفحه ۹ از ۱۰

ژ معین

(ص.) جوانی که به ظاهر خود زیاد می‌رسد و اهل خوشگذرانی می‌باشد.

ژ معین

(ژَ رِ) (ص.) ستیزه کار، لجوج.

ژ معین

(اِ.) هیئت منصفه.

ژ معین

(ژِ نِ تُ) (اِ.) وسیله‌ای که بر اثر القای الکترومغناطیسی انرژی مکانیک...

ژ معین

(گُ لِ) (اِ.) مؤنث ژیگولو؛ دختری که همواره در مجالس لهو و لعب و رقص حض...

ژ معین

(ژَ) (اِ.) سخنی که از روی خشم و غضب زیر لب گویند.

ژ معین

(~.) (اِمر.) روزنامه نگاری.

ژ معین

(~.) (حامص.) پوشیدن لباس کهنه و فرسوده.

ژ معین

(گُ) (اِ.) خوراکی شامل گوشت بی استخوان (معمولاً) گوساله که با چاشنی و...

ژ معین

(یِ) (اِ.) نک ژویه.

سایدبار