بایگانی‌های ک - صفحه ۱۴۹ از ۱۵۰

ک معین

(ص.) (عا.)۱- پر، انباشته، به هم پیوسته.۲- بسته.۳- گرفته.

ک معین

(اِ.)۱- مواد غذایی موجود در معده که با ترشحات و عصیر معدی آغشته شده. ...

ک معین

(کِ یا کَ یْ فَ) (اِ.) جزا، پاداش، مکافات نیکی و بدی.

ک معین

(اِ.) چرکی که در گوشه‌های چشم پیدا شود.

ک معین

(اِ.) درختچه‌ای بالارونده از تیره‌ای نزدیک به تیرة گل سرخیان با گل‌های...

ک معین

(مُ) (اِ.) پوست کفل اسب و خر که آن را به نحوی خاص دباغت کنند، ساغری.

ک معین

(کِ. کَ دَ) (مص ل.) لذُت بردن.

ک معین

(دَ یا دِ) (اِمف.)۱- به یکسو رفته، کناره گرفته.۲- از جایی به جایی شده....

ک معین

(سْ) (اِ.) اتاقکی که هر سوی آن باز است، دکه، دکان کوچک.

ک معین

(اِ.) تنگ، نوار پهنی که بر بالای بار اسب و خر می‌بندند.

سایدبار