بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۱۶۷ از ۳۲۴۰

گ معین

(گُ لِ مُ) (اِمر.) عنوانی است که به درویشان دهند.

گ معین

(گُ تُ) (حامص.) = گفت و گوی: مباحثه، مجادله، مکالمه.

گ معین

(گُ نِ) (ص.) (عا.) گرسنه.

گ معین

(~.) (اِمر.)۱- آواز بلند.۲- نام لحنی از لحن‌های موسیقی.

گ معین

(گُ) (اِمر.) عرقی که از یک قسم گل مشهور به گل محمدی یا گل سرخ گرفته می...

گ معین

(گِ مُ رِ) (اِمر.)۱- گلوله و مهره‌ای که از گِل سازند.۲- کرة زمین.

گ معین

(گُ تَ) (مص م.)۱- صحبت کردن، حرف زدن.۲- به نظم درآوردن، سرودن.۳- معتق...

گ معین

(گَ شَ) (ص.) بسیار، انبوه.

گ معین

(~.) (اِمر.)۱- آواز بلندی باشد که نقاره چیان و شاطران و قلندران و معرک...

گ معین

(~.) (اِمر.) آلتی شبیه قیچی که با آن زبانه شمع را می‌گیرند.

سایدبار