بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۱۷۳ از ۳۲۴۰

گ معین

(گُ) (حامص.) سخن، حدیث.

گ معین

(گُ) (اِ.) بهشت.

گ معین

(~ُ مُ) (ص مر.) (عا.) نیست و نابود، ناپدید.

گ معین

(~.) (اِ.)۱- کسی که گل می‌چیند.۲- آن چه از میان یک مجموعه انتخاب شده‌ا...

گ معین

(~.) (اِ.) (عا.) گوشه.

گ معین

(~.)۱- (ص فا.) گل افشان.۲- (اِ.) پارچه‌ای که در آن گل‌های سرخ بافته با...

گ معین

(گُ. شُ دِ) (ص.) واقع در جایی نامعلوم یا فراموش شده.

گ معین

(گُ پَ) (اِمر.) گیاهی دو ساله از تیرة چتریان. این گیاه ساقه‌های ضخیم و...

گ معین

(گَ لَ گَ دَ) (اِمر.) شیئی فلزی در تفنگ و تیربارها که متصل به محفظة ف...

گ معین

(گُ. رَ) (ص مر.) به رنگ گل، سرخ رنگ.

سایدبار