بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۱۷۶ از ۳۲۴۰

گ معین

(~. گَ تِ) (حامص.) گمراهی، ضلالت.

گ معین

(~. گَ) (اِمر.)۱- گردش در گلزار.۲- جای تفریح و گردش در گلزار.

گ معین

(گَ لَّ یا لُِ) (ص فا.) دارندة گله (گاو و گوسفند و غیره)، آن که گله را...

گ معین

(~.) (اِ.) هنر یا فن ساختن گل از پارچه، پلاستیک، کاغذ یا مواد دیگر.

گ معین

(~. گَ تَ) (مص م.) گم شدن، گم گردیدن.

گ معین

(گُ) (ص شغ.) آن که گل در باغ‌ها و باغچه‌ها می‌کارد.

گ معین

(گُ لِ. بِ. گُ لِ) (ق.) (عا.) جابه جا، همه جا.

گ معین

(~.) (اِمر.)۱- نام لحنی در موسیقی.۲- جای گل بسیار.

گ معین

(~ُ مُ) (ص مر.) (عا.) نیست و نابود، ناپدید.

گ معین

(~.) (اِ.)۱- کسی که گل می‌چیند.۲- آن چه از میان یک مجموعه انتخاب شده‌ا...

سایدبار