بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۱۷۸ از ۳۲۴۰

گ معین

(~.) (اِ.) چمچه، کفگیر بزرگ.

گ معین

(~.) (ص مر.) سرخ رنگ، به رنگ گل سرخ.

گ معین

(~. مَ) (ص.) دارای گله و شکایت، دارای آمادگی برای گله کردن.

گ معین

(گَ لَ) (ص.) سیاه مست.

گ معین

(~. گَ تِ) (حامص.) گمراهی، ضلالت.

گ معین

(~. گَ) (اِمر.)۱- گردش در گلزار.۲- جای تفریح و گردش در گلزار.

گ معین

(گَ لَّ یا لُِ) (ص فا.) دارندة گله (گاو و گوسفند و غیره)، آن که گله را...

گ معین

(~.) (اِ.) هنر یا فن ساختن گل از پارچه، پلاستیک، کاغذ یا مواد دیگر.

گ معین

(~. گَ تَ) (مص م.) گم شدن، گم گردیدن.

گ معین

(گُ) (ص شغ.) آن که گل در باغ‌ها و باغچه‌ها می‌کارد.

سایدبار