بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۱۷۹ از ۳۲۴۰

گ معین

(گِ لِ. گُ) (حامص.) شکایت کردن، شکوه کردن.

گ معین

(گُ لِ) (اِ.) باغ گل، باغی که در آن گل -‌های گوناگون پرورش می‌دهند،...

گ معین

(~.) (اِ.) چمچه، کفگیر بزرگ.

گ معین

(~.) (ص مر.) سرخ رنگ، به رنگ گل سرخ.

گ معین

(~. مَ) (ص.) دارای گله و شکایت، دارای آمادگی برای گله کردن.

گ معین

(گَ لَ) (ص.) سیاه مست.

گ معین

(گُ یِ) (اِمص.) ظرفیت.

گ معین

(~ِ رَ) (اِمر.) نام گنج قارون است و گویند پیوسته در زیر زمین حرکت می‌ک...

گ معین

(گِ مُ لُ) (اِ.) علم مطالعة گوهرسنگ‌ها که به بررسی منبع و منشأ و توصی...

گ معین

(گُ دَ) (مص م.) جای دادن، گنجاندن.

سایدبار