بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۱۸۵ از ۳۲۴۰

گ معین

(گُ دُ لَ یا لِ)۱- (ص.) گِرد، مانند گلوله.۲- ریسمان گلوله شده.

گ معین

(گَ نَ یا نِ) (اِمر.) جای سکونت و آسایش جانوران.

گ معین

(گَ دِ) (حامص.) تعفن، عفونت.

گ معین

(گَ) (اِمر.) آب گندیده و بدبوی.

گ معین

(گَ دِ) (ص.) دارای بود یا مزة بد (بر اثر تخمیر شدن)، دارای گندیدگی.

گ معین

(گَ) (ص فا.) هر چیزی که از آن بوی ناخوش آید.

گ معین

(گَ دَ) (مص ل.)خراب شدن غذایی بر اثر فعالیت باکتری‌ها به صورت پیدا شدن...

گ معین

(گُ وَ) (ص فا.) پهلوان، شجاع.

گ معین

(گُ دِ) (حامص.) (عا.) گزافه - گویی، لاف و گزاف.

گ معین

(~.) (اِ.) (قالی بافی) کله، گره.

سایدبار