بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۱۸۷ از ۳۲۴۰

گ معین

(رِ خَ) (اِمر.) حیوانی است شبیه خر که بدنش خط‌های سیاه دارد.

گ معین

(گَ وَ) (اِ.) صمغ درخت.

گ معین

(گُ) (ص مر.) دلیر، پهلوان.

گ معین

(گُ) (اِ.) بزرگ شدن غدة تیروئید در قسمت جلوی گردن، غمباد.

گ معین

(~.) (اِ.) = کنگ: امرد قوی جثه.

گ معین

(نِ) (اِمر.) محل قبر، محل دفن، مقبره.

گ معین

(گُ تِ) (اِ.) شیوة معماری اروپای باختری از قرن ۱۲ تا ۱۶ م. که از ویژگ...

گ معین

(گُ دَ) (مص ل.) رشد کردن، بالیدن.

گ معین

(گَ) (اِمر.) = گوآب:۱- جای پست، مغاک.۲- آب گیر.۳- حدقة چشم، چشم خانه.

گ معین

(گِ نُ) (ص.) = گنوسی: پیرو فرقة گنوسی.

سایدبار