بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۱۹۵ از ۳۲۴۰

گ معین

(نِ) (اِ.) گوشه، کمینگاه.

گ معین

(پَ) (اِمر.) نک گوسفند.

گ معین

(اِ.) مخفف گیاه.

گ معین

(یِ) (اِمص.) گفتن، گفتار.

گ معین

(~.) (ص فا.) شمشیر آب داده و جوهردار.

گ معین

(~. چَ) (اِمر.) کنایه از: توجه و التفات مختصر و کوتاه.

گ معین

(اِ.) افشرة انگور، شیرة انگور.

گ معین

(فَ) از جانوران اهلی و علف خوار که گوشت و پوست و شیرش مورد استفاده انس...

گ معین

(گِ) (اِ.) مرد، ولگرد، یارو. در جمع به معنای همجنس بازان مذکر.

گ معین

(گَ) (اِ.)۱ - ظروف شیر و ماست و دوغ.۲- چوبی که بدان دوغ را جهت برآوردن...

سایدبار