بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۲۱۸ از ۳۲۴۰

معین ی

(~. کَ یا کِ) (ص فا.)۱- آن که افسار یدک را در دست دارد و همراه برد.۲-...

معین ی

(~. بَ) (اِمر.)۱- شدت سرمای زمستان و یخ بستن آب.۲- قسمتی از دوران چهار...

معین ی

(~. گَ تَ) (مص ل.) گُم شدن.

معین ی

(یَ وِ) (اِ.) مرغ کوچکی که می‌گویند در اثر باران به وجود می‌آید.

معین ی

(~. چِ) (ص مر.) (عا.) تنگدست، بیچاره.

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- کبک نر. ج. یعاقیب.۲- پسر اسحق و پدر حضرت یوسف.

معین ی

(یَ زَ) (اِ.) پیش قراول، جلودار.

معین ی

(یَ دَ) (اِ.)۱- اسب زین کردة بدون سوار که پیشاپیش موکب پادشاهان و امر...

معین ی

(یَ) (اِ.) آبی که از سرما جامد شده باشد. ؛ ~ کسی نگرفتن کنایه از: ا...

معین ی

(~. کَ دَ) (مص م.) گم کردن، هدر دادن.

سایدبار