لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 33 از 3246

الف معین

(~. رَ) (ص مر.)نیکو - رفتار، نیکوخصال.

الف معین

(~. فُ) (حامص.)۱- عمل آدم فروش اعم از سپردن و فروختن آدم‌ها به دست دیگ...

الف معین

(ذَ) (اِ.)۱- آتش.۲- ماه نهم از سال شمسی.۳- روز نهم از هر ماه شمسی.۴- ...

الف معین

(دَ مَ) (اِمصغ.)۱- آدم کوچک.۲- مترسک.

الف معین

(~. اَ) (اِفا.) آتش افروز، آذرافروز.

الف معین

(~. بَ) (اِ.) نام یکی از سه آتشکدة بزرگ دورة ساسانی که در ریوند خراسان...

الف معین

(دَ) (ص مر.) = آدمیزاده: انسان، بشر. ؛ ~ شیر خام خورده کنایه از: انس...

الف معین

(~. جَ) (اِمر.) جشنی در روز آذر (نهم) از ماه آذر، در این روز به زیارت ...

الف معین

(اِ.) ششمین ماه از ماه‌های سریانی، ماه اول بهار.

الف معین

(~. شُ) (اِ.)۱- آذرنشین، سمندر.۲- پنبة کوهی.