بایگانی‌های س - صفحه ۱۵ از ۱۵۹

س معین

(دَ) (مص ل.) به یاد مرده یک سال پس از مرگ او اطعام کردن.

س معین

(~.) (اِ.)۱- پوست دباغی شده اسب یا خر.۲- پوست کفل اسب یا خر.۳- نوعی ک...

س معین

(اِ.) اطاق بزرگ، تالار.

س معین

(غَ) (ص فا.) باده خوار.

س معین

(مِ) (اِ مر.) نوعی مثنوی در بحر متقارب که در آن شاعر ساقی را مخاطب قر...

س معین

(~. کِ) (حامص.) میخوارگی.

س معین

(اِفا.) کسی که آب یا شراب به دیگران دهد.

س معین

(~. کِ) (ص فا.) شرابخوار.

س معین

(اِ.)۱- گرمی، حرارت.۲- آهنی که با آن چارپایان را داغ کنند.۳- نوعی زخم...

س معین

(غَ) (اِ.) پیالة شرابخواری، جام.

سایدبار