بایگانی‌های ت - صفحه ۱۱ از ۲۳۲

ت معین

(اِ.) نک تاغ.

ت معین

(بِ) (اِ.) زیردست، سربازی که درجه ندارد.

ت معین

(اِ.)۱- غیرترک و عرب، آن که به زبان فارسی تکلم کند.۲- سکنة کنونی کشور ...

ت معین

(~.) (مص ل.)۱- درخشیدن.۲- گرم شدن.

ت معین

(وَ) (ص مر.)۱- دارای تاج.۲- پادشاه، سلطان.

ت معین

(تَ اَ بّ) (مص م.) کسی را به پدری گرفتن.

ت معین

(جِ) (اِفا.) بازرگان. سوداگر. ج. تجار.

ت معین

(بُ) (اِ.) بالاخانة کوچک، غرفه.

ت معین

(ص فا.)۱- دارندة تاج، نگاه دارندة افسر.۲- پادشاه، سلطان.۳- بزرگ، سرور....

ت معین

(اِ.) سلام خاص که مغولان سلاطین و خوانین را می‌دادند، بدین طریق که با...

سایدبار