بایگانی‌های ت - صفحه ۹ از ۲۳۲

ت معین

(ص فا.) روشن، درخشان.

ت معین

(تِ ئُ کِ) (اِمر.) دولتی که از اختلاط قدرت‌های دینی و سیاسی به وجود آ...

ت معین

(اِ.) چوب دستی را گویند و آن چوب گنده‌ای است که بیشتر قلندران بر دست گ...

ت معین

(تِ ئُ) (ص نسب.) مربوط به نظریه، غیرتجربی، نظری. (فره).

ت معین

(کَ دَ) (مص ل.)۱- دویدن، تازیدن.۲- دواندن اسب.

ت معین

(تِ لِ) (اِ.) سفره، خوان.

ت معین

(بِ) (اِ.) جِ تابع.۱- تابعان.۲- آنان که اصحاب رسول را دیده باشند.

ت معین

(زَ دَ) (مص م.) مبادله کردن چیزی با چیز دیگر.

ت معین

(اِ.) نامی که در گذشته به مغول اطلاق می‌شد.

ت معین

(اِ.)۱- دویدن اسب.۲- دو، دویدن.۳- حمله کردن، هجوم آوردن. ؛ ~ و تالان ...

سایدبار