بایگانی‌های ت - صفحه ۹ از ۲۳۲

ت معین

(تِ ئُ) (اِ.)۱- علم نظری، فرضیه.۲- مجموعة معلومات که بعضی امور و حواد...

ت معین

(بِ یّ) (ص نسب.) منسوب به تابع، آن که اصحاب رسول (ص) را دیده.

ت معین

(تَ) (مص ل.)۱- طاقت داشتن، تحمل داشتن.۲- در رنج بودن، درد داشتن.

ت معین

(تَ) (اِ.) = تیاتر. تآتر:۱- اجرای زندة نمایشنامه.۲- ساختمان یا تالاری...

ت معین

(اِ.) نک تاغ.

ت معین

(بِ) (اِ.) زیردست، سربازی که درجه ندارد.

ت معین

(اِ.)۱- غیرترک و عرب، آن که به زبان فارسی تکلم کند.۲- سکنة کنونی کشور ...

ت معین

(~.) (مص ل.)۱- درخشیدن.۲- گرم شدن.

ت معین

(وَ) (ص مر.)۱- دارای تاج.۲- پادشاه، سلطان.

ت معین

(تَ اَ بّ) (مص م.) کسی را به پدری گرفتن.

سایدبار