بایگانی‌های خ - صفحه ۴ از ۹۲

خ معین

(رِ) (اِمر.) جای پرخار، خارسان.

خ معین

(دِ) (اِفا.) خدمتگزار، مستخدم. ج. خُدّام.

خ معین

(اِمر.)جایی که چیزی ازآن برمی خیزد یا در آن پدید می‌آید، منشأ، منبع.

خ معین

(خَ سَ)(اِمر.)۱- گیاهی است بیابانی با شاخه‌هایی که روی زمین می‌خوابد...

خ معین

(دِ) (اِفا. ص.)فریبنده، خدعه کننده.

خ معین

(تِ) (ص مف.)۱- بلند شده.۲- پدید آمده.

خ معین

(اِ.)۱- خارش بدن.۲- دلواپسی، اضطراب.

خ معین

(دِ) (ص.)۱- پرده نشین.۲- سست، کسل.۳- متحیر، سرگشته.

خ معین

(تَ) (مص ل.)۱- برپا شدن، بلند شدن.۲- پدید آمدن.۳- عاید شدن، فایده داش...

خ معین

(رِ) ~ (ص نسب.)۱- بیرونی.۲- بیگانه.۳- در قدیم به مخالفان خلیفه می‌گفتن...

سایدبار