بایگانی‌های د - صفحه ۳ از ۱۲۵

د معین

(ص.) تاریک.

د معین

(خا) (اِمر.) عرضحال، نوشته‌ای که به موجب آن از دادگاه تقاضای رسیدگی به...

د معین

(ثِ) (ص.) کهنه، مندرس.

د معین

(بگ) (بَ) (اِمر.) = دادبیگ: متصدی عدلیه، رئیس قضات، امیر - داد، می...

د معین

(بَّ) (اِ.)۱- هر حیوانی که روی زمین راه رود.۲- چارپا. ج. دواب.

د معین

(بُ دِ) (ص مف.) کسی که حکم به نفع او داده شده باشد. مق داد باخته.

د معین

(بِ) (ص فا.)۱- تابع، پیرو.۲- دنباله، گذشته.۳- آخرِ هر چیز.

د معین

(تِ یا تَ) (ص مف.) کسی که حکم به نفع او نباشد، محکوم علیه، مق داد برد...

د معین

(بَّ تُ سُ عَ) (اِمر.) نک دابة الارض.

د معین

(اِ.) برادر.

سایدبار