بایگانی‌های ر - صفحه ۵ از ۱۰۲

ر معین

(دِ) (اِفا.) بازدارنده.

ر معین

(جِ) (اِفا.)۱- آنکه شعری از بحر رجز بخواند.۲- کسی که رجز خواند، ارجوز...

ر معین

(اِمر.) داربوی، عود.

ر معین

(جِ) (اِفا.) غالب آمده، چربیده.

ر معین

(اِ.)۱- سیستمی که در آن از باریکه‌های امواج الکترومغناطیسی با بسامدها...

ر معین

(تِ) (اِفا.)۱- کسی که پارگی را درست کند.۲- عالِم به انجام کار.

ر معین

(ص.)۱- جوانمرد، بخشنده.۲- دانشمند، دانا.

ر معین

(تِ) (اِفا.)۱- چراکننده، چرنده.۲- کسی که در نعمت و آسایش باشد.

ر معین

(اِ.) اندوه، غم.

ر معین

(تِ) (اِ.) جیره، مستمری.

سایدبار