بایگانی‌های س - صفحه ۱۸ از ۱۵۹

س معین

(لُ) (اِ.) تالار، محوطه‌ای برای اجتماع افراد زیاد.

س معین

(گِ رِ) (اِمر.) روز شروع سال نو از عمر کسی، جشن تولد.

س معین

(مِ عِ یا عَ) (اِفا، ~اِ.)۱- گوش.۲- قوة شنوایی.

س معین

(مَ) (ص مر.) پیر، سالخورده.

س معین

(گِ رِ تَ) (مص م.) مراسم سالگرد شخص مرده را برگزار کردن.

س معین

(مِ) (اِفا.) شنونده ؛ ج. سُمّاع، سمعه و سامعون.

س معین

(لِ) (ص.)۱ - بی عیب.۲- تندرست.

س معین

(مِ) (اِفا.) قصه گو، افسانه گو.

س معین

(لِ) (اِفا.)۱- گذشته، پیشین.۲- پیش رفته.

س معین

(اِ.) رقص پر شور و پرتحرک برگرفته از رقص محلی برزیل.

سایدبار