بایگانی‌های ش - صفحه ۱۳ از ۱۰۴

ش معین

(ص مر.)۱- شایسته برای شاه.۲- هر چیز خوب و گران بها، نفیس.

ش معین

(نِ) (اِمر.)۱- تخت، جای نشستن شاه.۲- قسمتی از اتاق که سطح آن بالاتر ا...

ش معین

(گِ نِ) (اِمر.) = شاگردانگی: پولی که به رسم انعام به شاگرد می‌دهند.

ش معین

(هَ) (اِمر.) ملکة زنبور عسل.

ش معین

(نِ) (ص فا.) بر تخت رسانندة شاه.

ش معین

(گِ) (اِ.) کسی که نزد دیگری علم و ادب یا هنر آموزد.

ش معین

(هَ) (اِ. ص.) لقب شاه ایران، شاه شاهان، پادشاه بزرگ، شاهنشه و شهنشه نی...

ش معین

(مَ) (اِمر.) نوعی تسبیح گرانبها.

ش معین

(اِفا.) شکایت کننده، گله کننده.

ش معین

(هِ) (اِفا.) بلند، مرتفع.

سایدبار