جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
منو
ش
معین
شایبه
(یِ بَ یا بِ) (اِ.)۱- عیب، آلودگی.۲- شک، گمان.
ش
معین
شب چره
(~. چَ رِ) (اِمر.) آجیل و میوه که در شب نشینی میخورند.
ش
معین
شب بو
(~.) (اِمر.) گیاهی است از تیرة صلبیان که زینتی است و به سبب دارا بودن ...
ش
معین
شب چراغ
(~. چِ) (اِمر.)۱- هر گوهر آبدار و درخشنده.۲- کرم شب تاب.۳- چراغانی.
ش
معین
شب برات
(~. بِ یا بَ) شب پانزدهم شعبان.
ش
معین
شب پیما
(~. پَ یا پِ) (ص فا.)۱- شب بیدار.۲- عاشق مهجور و بی قرار.
ش
معین
شب باره
(شَ. رَ یا رِ) (ص مر.)۱- شب دوست.۲- زن بدکاره.
ش
معین
شب پوی
(~.)۱- (ص فا.) شبرو.۲- (اِمر.) صدای آرام پا.
ش
معین
شب افروز
(شَ. اَ)۱- (ص فا.) هر چیز که در شب روشنایی داشته باشد.۲- (اِ.) کرم شب...
ش
معین
شب پوش
(~.) (اِمر.)۱- لباس خواب.۲- روسری که شب هنگام خوابیدن به سر بندند.
«
‹
16
17
18
19
20
›
»
باز کردن سایدبار
فروشگاه
خانه
جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها