بایگانی‌های ظ - صفحه ۳ از ۶

ظ معین

(ظَ یَّ) (مص جع.) مأخوذ از عربی به معانی۱- گنجایش، تحمل.۲- استعداد، قو...

ظ معین

(ظِ) (اِ.)۱- زن شیردار که بچة دیگری را شیر دهد، دایه.۲- مهربان بر شخص...

ظ معین

(ظُ لَ یا لُ) (اِ.) جِ ظلمت ؛ تاریکی‌ها.

ظ معین

(ضُ رَ) (ص. اِ.) جِ ظریف.

ظ معین

(حر.) بیستمین حرف از الفبای فارسی برابر با عدد ۹۰۰ در حساب ابجد.

ظ معین

(ظَ) (اِ.) تاریکی، ظلمت.

ظ معین

(ظَ) ۱- (حامص.) شست و شوی ظرف‌ها.۲- (اِمر.) جای شستن ظرف‌ها در آشپزخا...

ظ معین

(ظُ لَ) (اِ.) جِ ظلمت ؛ تاریکی‌ها.

ظ معین

(ظَ) (اِ.)۱- آوند، هر آن چه که در آن چیزی بگذارند. ج. ظروف.۲- فاصلة ز...

ظ معین

(ظِ لْ) (اِ.) سم شکافته مانند سم گاو و گوسفند و بز به خلاف اسب و خر و...

سایدبار