بایگانی‌های ق - صفحه ۳۱ از ۷۵

ق معین

(~.) (اِ.)۱- شاخ، سرون.۲- تندی سر مردم که به منزلة جای سرون جانور اس...

ق معین

(قُ رُ) (اِ.)جایی که مخصوص اشخاص خاصی باشد و از ورود دیگران به آنجا ج...

ق معین

(قَ رُّ قُ) (اِصت. مر.) تندر، آسمان غرنبه.

ق معین

(قُ رُ پُ) (عا.) احمق، دیوث.

ق معین

(قُ) (اِ.) جِ قرض.

ق معین

(قُ) (اِ.) مخلوطی از کاه و جو و یونجه که به اسب دهند.

ق معین

(قُ) (اِ.) جِ قرح ؛ ریش‌ها، زخم‌ها.

ق معین

(~. سَ) (اِمر.) نوعی خورش ایرانی با قطعات گوشت و لوبیا (معمولاً قرمز) ...

ق معین

(قُ) (اِ.) چیزی است که از دوغ به دست آید و آن چنین است که دوغ را جوش ...

ق معین

(قُ مِ) (اِ.) گوشتی که آن را خرد و در روغن تفت می‌دهند تا بتوان برای ...

سایدبار