بایگانی‌های ق - صفحه ۳۲ از ۷۵

ق معین

(قُ هَ یا هِ) (اِ.) = گروهه. گورهه: گلوله (خواه از سنگ باشد، خواه از گ...

ق معین

(قُ یا قِ) (اِ.) خدمتکار، کنیزک. ج. (به سیاق فارسی) قرناقان.

ق معین

(قُ رُ. کَ دَ) (مص م.) جایی را خلوت کردن و مانع ورود دیگران شدن.

ق معین

(قُ) (اِ.) جِ قرن.

ق معین

(~.) (اِ.)۱- شاخ، سرون.۲- تندی سر مردم که به منزلة جای سرون جانور اس...

ق معین

(قُ رُ) (اِ.)جایی که مخصوص اشخاص خاصی باشد و از ورود دیگران به آنجا ج...

ق معین

(قَ رُّ قُ) (اِصت. مر.) تندر، آسمان غرنبه.

ق معین

(قُ رُ پُ) (عا.) احمق، دیوث.

ق معین

(قُ) (اِ.) جِ قرض.

ق معین

(قُ) (اِ.) مخلوطی از کاه و جو و یونجه که به اسب دهند.

سایدبار