بایگانی‌های ق - صفحه ۳۸ از ۷۵

ق معین

(قَ وَ) ۱- (مص ل.) سخت و درشت گردیدن.۲- (اِمص.) سنگدلی.

ق معین

(قُ زْ) (ص.) (عا.) زهوار در رفته، درب و داغون، فاقد کارآیی.

ق معین

(قَ) (ص. اِ.)۱- نزدیک.۲- خویشاوند.

ق معین

(قَ یِ) (اِ.)۱- جِ قطیفه.۲- لوزینه، .۳- نوعی حلوا.

ق معین

(قَ یِ یا یَ) (ص نسب.) مؤنث قضایی ؛ قوة ~یکی از سه قوة اداره کننده ...

ق معین

(~. بَ تَ) (مص ل.) عرض حال دادن، دادخواهی نمودن.

ق معین

(قَ طّ) (ص. اِ.) کسی که پنبه فروشد، پنبه فروش.

ق معین

(قَ) (ص نسب.) منسوب به قضا، مربوط به داوری و قضاوت.

ق معین

(قِ صِّ) (اِ.)۱- حکایت، داستان.۲- خبر، حدیث.۳- بیان حال، بیان احوال.۴...

ق معین

(قِ) (اِ.) هنگام چیدن میوه.

سایدبار