بایگانی‌های ق - صفحه ۴۹ از ۷۵

ق معین

(قَ) (اِ.) بخشی از زین اسب که از چوب سازند، چوب زین.

ق معین

(قُ لَ) (اِ.) جِ قله.

ق معین

(قِ لَّ) (اِمص.)۱ - کمی، اندکی.۲- ندرت، نادری.

ق معین

(قِ لِ) (ص مر. اِمر.) نوکر، خدمتکار.

ق معین

(قُ بِ) (اِ.) چوبی که گاوآهن را به آن ببندند و به گردن گاو بگذارند.

ق معین

(~. رُ) (اِمر.) مملکت، حوزة فرمانروایی، حوزه عمل.

ق معین

(قِ قِ) (ص.) (عا.) گرد، مدور (به زبان کودکان).

ق معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) دیگرگون شدن.

ق معین

(~.) (اِمر.) سوار کردن بر شانه، غلندوش.

ق معین

(قُ قُ یا قِ قِ) (ص.) مرد چست سبکروح و ظریف.

سایدبار