بایگانی‌های ق - صفحه ۷۰ از ۷۵

ق معین

(مُ قُ) (اِ.) عمل برخاستن و نشستن.

ق معین

(قَ) (اِ.) ترازوی بزرگ، مخصوص وزن کردن بارهای سنگین.

ق معین

(ص مر.) سیاه فام، به رنگ قیر.

ق معین

(قِ) (مص ل.) به پا خاستن، ایستادن.

ق معین

(قَ) (ص.)۱- راست، درست.۲- خوش قد.

ق معین

(اِ.) = قیروتی:۱- موم، شمع.۲- مرهمی که آن را از روغن گل سرخ و اکلیل ...

ق معین

(اِ.) گرفتن گردن و سر حریف در زیر بغل و زور دادن.

ق معین

(قَ. پَ جِ یا جَ) (ص مر.) آن که دارای زور بازوست.

ق معین

(قَ رَ) (اِمر.) کاروان، قافله، گروه اسبان.

ق معین

(~. گِ رِ تَ) (مص ل.) (عا.) خود را گرفتن، ژست گرفتن.

سایدبار