بایگانی‌های و - صفحه ۳ از ۷۲

معین و

(جِ) (ص. اِ.) جِ واجبه ؛ اموری که به جا آوردن آن‌ها واجب و بایسته‌است...

معین و

(بَ تِ) (حامص.) علاقه، پیوستگی.

معین و

(دَ) (مص ل.) (عا.) از جوش افتادن (پلو یا کته) در روی بار و در نتیجه قد...

معین و

(دِ) (ص مف.) از هم جدا کرده.

معین و

(دَ) (مص م.) از هم جدا کردن.

معین و

(اِ.) اسب پالانی.

معین و

(خُ دِ) (حامص.)۱- از رواج و رونق افتادن.۲- رد شدن.۳- سرخوردگی، یأس.

معین و

(خُ دِ)۱- (ص مف.) شکست خورده، از رونق افتاده.۲- مأیوس، دل سرد.

معین و

(اِ.)۱- رودبار، رود.۲- دَرّه.۳- صحرا، بیابان.

معین و

(خُ دَ) (مص ل.)۱- یکّه خوردن، دچار شوک شدن.۲- بی رونق شدن.

سایدبار