بایگانی‌های و - صفحه ۳ از ۷۲

معین و

(ص.) گیج، حیران.

معین و

(~.) (ق.) خاصه، مخصوصاً.

معین و

(اِ.) اسب پالانی.

معین و

(خُ دِ) (حامص.)۱- از رواج و رونق افتادن.۲- رد شدن.۳- سرخوردگی، یأس.

معین و

(خُ دِ)۱- (ص مف.) شکست خورده، از رونق افتاده.۲- مأیوس، دل سرد.

معین و

(اِ.)۱- رودبار، رود.۲- دَرّه.۳- صحرا، بیابان.

معین و

(خُ دَ) (مص ل.)۱- یکّه خوردن، دچار شوک شدن.۲- بی رونق شدن.

معین و

(دِ) (دِ یا دَ)۱- (اِ.) اصل، بنا، شالوده.۲- (پس.) به صورت پسوند آید به...

معین و

(خا) (حامص.) بازخواست، اعتراض.

معین و

(دَ) (اِ.) (عا.) انکار پس از اقرار، دبه.

سایدبار