بایگانی‌های گ - صفحه ۳۵ از ۸۸

گ معین

(گِ رِ) (ص مف.)۱- اسیر، مبتلا.۲- عاشق، دلباخته.

گ معین

(~.) (حامص.)۱- خاکروبی.۲- (عا.) نزاع، زد و خورد.

گ معین

(~.) (اِ.) نک وردنه.

گ معین

(گُ) (پس.) پسوندی است که در ترکیب با بعضی واژه‌ها معنای خورنده می‌دهد....

گ معین

(~. رَ دَ) (مص م.) صدمه زدن، گزند رساندن.

گ معین

(گَ یا گِ فِ) (ص.) بیهوده، عبث.

گ معین

(گِ مُ) (اِفا.) گریم کنندة صورت هنرپیشه.

گ معین

(گَ) (اِمر.) بخشی از جامه که گردن را در برمی گیرد، یقه.

گ معین

(گَ) (ص.) (عا.) مزه‌ای که دهان را می‌بندد.

گ معین

(گَ زَ) (اِ.)۱ - آسیب، آفت.۲- چشم زخم.

سایدبار