بایگانی‌های گ - صفحه ۵۰ از ۸۸

گ معین

(گِ. اَ. کَ دَ) (مص م.) مالیدن گل بر بام و غیره.

گ معین

(گُ دَ یا دِ) (ص مف.) باز شده، وا شده.

گ معین

(~.) (ص مر.) کسی که در انجام کارها جسور است.

گ معین

(~.) (ص فا.) تون تاب، کسی که آتش خانة حمام را روشن می‌کند.

گ معین

(گُ) (اِ.) = گولاج. گولانج: نانی است تنک چون کاغذ که از نشاسته و سفیدة...

گ معین

(گَ لُ گَ دَ) (اِمر.) (عا.) گردن و شانه.

گ معین

(~. اَ تَ) (مص ل.)(عا.)۱- سرخ شدن، برافروخته شدن. ۲- گرم شدن (گفتگو)...

گ معین

(گُ دَ) (مص م.) باز کردن.

گ معین

(~.) (ق.) بدون آمادگی، مقابل بسته میان.

گ معین

(~. خَ) (اِمر.)۱- تون حمام.۲- جای انداختن زباله.

سایدبار