بایگانی‌های گ - صفحه ۵۸ از ۸۸

گ معین

(گُ) (ص شغ.) آن که گل در باغ‌ها و باغچه‌ها می‌کارد.

گ معین

(گُ لِ. بِ. گُ لِ) (ق.) (عا.) جابه جا، همه جا.

گ معین

(~.) (اِمر.)۱- نام لحنی در موسیقی.۲- جای گل بسیار.

گ معین

(~ُ مُ) (ص مر.) (عا.) نیست و نابود، ناپدید.

گ معین

(~.) (اِ.)۱- کسی که گل می‌چیند.۲- آن چه از میان یک مجموعه انتخاب شده‌ا...

گ معین

(~.) (اِ.) (عا.) گوشه.

گ معین

(~.)۱- (ص فا.) گل افشان.۲- (اِ.) پارچه‌ای که در آن گل‌های سرخ بافته با...

گ معین

(گُ. شُ دِ) (ص.) واقع در جایی نامعلوم یا فراموش شده.

گ معین

(گُ پَ) (اِمر.) گیاهی دو ساله از تیرة چتریان. این گیاه ساقه‌های ضخیم و...

گ معین

(گَ لَ گَ دَ) (اِمر.) شیئی فلزی در تفنگ و تیربارها که متصل به محفظة ف...

سایدبار