بایگانی‌های گ - صفحه ۶۶ از ۸۸

گ معین

(گَ دُ مِ) (اِ.) زگیل.

گ معین

(~. دِ) (ص مر.) ترسو، بزدل.

گ معین

(~.) (ص مر.) سبزه، کسی که رنگ پوستش سبزه باشد.

گ معین

(گُ جِ) (اِ.) پرنده‌ای است کوچک از راسته سبک بالان که خانوادة خاصی را ...

گ معین

(~. نَ) (ص فا.) کنایه از: ریاکار، دورو.

گ معین

(~.) (اِمر.) زمینی که در آن گندم کاشته باشند.

گ معین

(گَ دُ) (اِ.) گیاهی است یک ساله، علفی با ریشة افشان و ساقة میان تهی که...

گ معین

(گُ دُ لَ یا لِ)۱- (ص.) گِرد، مانند گلوله.۲- ریسمان گلوله شده.

گ معین

(گَ نَ یا نِ) (اِمر.) جای سکونت و آسایش جانوران.

گ معین

(گَ دِ) (حامص.) تعفن، عفونت.

سایدبار