بایگانی‌های گ - صفحه ۶۸ از ۸۸

گ معین

(~.) (اِمر.) زمینی که در آن گندم کاشته باشند.

گ معین

(گَ دُ) (اِ.) گیاهی است یک ساله، علفی با ریشة افشان و ساقة میان تهی که...

گ معین

(گُ دُ لَ یا لِ)۱- (ص.) گِرد، مانند گلوله.۲- ریسمان گلوله شده.

گ معین

(دَ) (مص م.)۱- درهم و برهم کردن (نخ و ابریشم و مانند آن را).۲- آشفتن.

گ معین

(گَ یا گُ) (اِ.)کفل، سرین.

گ معین

(~.) (اِمص.) اندوختن، جمع کردن.

گ معین

(گُ) (اِ.) مخفف گواه.

گ معین

(گُ نَ) (اِ.) مخفف گناه.

گ معین

(اِمر.) = گورابه: گنبدی که بر سر قبر سازند.

گ معین

(لَ) (اِ.) نوعی گلدوزی با نخ ضخیم رنگی روی طرح‌های آماده.

سایدبار