بایگانی‌های گ - صفحه ۷۵ از ۸۸

گ معین

(گُ) (حامص.) گواهی دادن، شهادت.

گ معین

(گُ) (اِ.) طرز، روش. گواش و گواسه و گواشه و کواس نیز گویند.

گ معین

(گَ هَ) (اِمر.) گاهنبار.

گ معین

(~.)(اِ.)۱ - وضع یا کیفیت گود بودن.۲- داشتن کف یا بستری در پایین تر از...

گ معین

(گُ ژَ یا ژِ) (اِ.)۱- طعنه، سرزنش.۲- شوخی، مزاح.

گ معین

(گُ زَ یا زِ) (اِ.) تخم مرغ نیم پخته.

گ معین

(~.) (ص نسب.) ذاتی، سرشتی.

گ معین

(گَ. زَ دَ) (مص ل.) سخن گفتن، حرف زدن.

گ معین

(~. پُ) (ص.) کسی که پشتش قوز و برآمدگی دارد.

گ معین

(وَ) (ص.) فرمانبر، مطیع.

سایدبار