بایگانی‌های گ - صفحه ۸۳ از ۸۸ - لغت نامه زردیس

گ معین

گوگ

(اِ.) تکمة گریبان، گوی گریبان. گوگه و گوک و گوکه و قوقه نیز گویند.

گ معین

گول

(اِ.)۱ - حوض. استخر، تالاب.۲- دریاچه.

گ معین

گوشتخوار

(خا) (ص.)۱- دارای عادت یا گرایش به خوردن مواد گوشتی.۲ - دارای ویژگی ...

گ معین

گوش خراش

(خَ) (ص.) صدای آزاردهنده.

گ معین

گوری

(حامص.) عشرت، نشاط.

گ معین

گپ زدن

(گَ. زَ دَ) (مص ل.) سخن گفتن، حرف زدن.

گ معین

گوژپشت

(~. پُ) (ص.) کسی که پشتش قوز و برآمدگی دارد.

گ معین

گوشور

(وَ) (ص.) فرمانبر، مطیع.

گ معین

گوشتالو

(ص مر.) چاق، فربه.

گ معین

گوش به زنگ

(بِ. زَ)(ص مر.) منتظر، مترصد، آمادة عمل.

سایدبار

باز کردن سایدبار