بایگانی‌های گ - صفحه ۸۳ از ۸۸

گ معین

(بُ دَ) (مص ل.) پیش افتادن.

گ معین

(اِ.)۱ - پارچة خشنی که ریسمانش ا ز لیف کنف و غیره تابیده شود و از آن ...

گ معین

(حامص.) تنبیه.

گ معین

(دَ) (مص م.) تنبیه کردن.

گ معین

(مُ عَ لَ) (اِ.) (عا.) با سر به زمین خوردن، شدیداً به زمین خوردن.

گ معین

(گَ چِ) (ص.) کسی که نتواند روان و فصیح سخن بگوید.

گ معین

(اِ.)۱- جسمی که فاصلة همة نقطه‌های سطح آن تا مرکزش برابر است، کره.۲- ت...

گ معین

(نِ) (اِ.)۱- رنگ، نوع.۲- رخ، سیما.۳- قسمت گوشتی زیر چشم‌ها و ک نار ب...

گ معین

(زَ) (اِمص.) یادآوری، تذکر دادن، خاطرنشان ساختن.

گ معین

(کُ) (اِمر.) میله‌ای کوچک و باریک که بر سر آن پنبه پیچیده‌اند و برای ...

سایدبار