بایگانی‌های گ - صفحه ۸۶ از ۸۸

گ معین

(نَ وَ) (اِفا.) جهانگرد.

گ معین

(اِ.) نوعی پارچة توری زبر و پر از نقش‌های گل و بوتة برجسته.

گ معین

(س) (اِ.) زن سالخورده و دارای تجربه و آگاهی.

گ معین

(وِ) (اِ.) نوعی کفش که رویة آن از نخ یا ابریشم بافته می‌شود. ؛ ~ها را...

گ معین

(اِ.) موی بلند، گیسو.

گ معین

(مِ) (اِ.) علامتی که به این شکل «» در دو طرف کلمه می‌گذارند.

گ معین

(رُ) (اِ.) بحبوحه، هنگامه.

گ معین

(اِ.) آلتی برای قطع کردن سَر مجرمان که در سال ۱۷۹۲ م. در فرانسه به کا...

گ معین

(رِ) (اِ.) وسیله‌ای برای گرفتن و نگه داشتن چیزی.

گ معین

(گِ) (اِ.) دور بازی مثلاً در بازی تنیس یا والیبال.

سایدبار