بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۲۱۱ از ۳۲۴۰

معین ی

(اِ.)۱ - اسب قاصد، پیک.۲- جایی که اسب پیک را با اسب تازه نفس عوض می‌ک...

معین ی

(گَ) (حامص.)۱- دشمنی، عداوت.۲- سرکشی.

معین ی

(ز دَ) (مص م.) نک. یازیدن.

معین ی

(ر تَ) (مص ل.) توانستن، توانایی داشتن، از عهده برآمدن.

معین ی

(لَ تْ یا تَ) (اِ.) ای کاش.

معین ی

(غِ) (اِفا.) سرکش، نافرمان.

معین ی

(ص فا.)۱ - قصدکنان.۲- در حال اندازه - گیری.

معین ی

(قُ) (اِ.) (عا.) آدم ناشناس، کسی که هویت او مجهول باشد.

معین ی

(مَ) (ص.) مخفّفِ عیالمند، شخصی که زن و فرزند دارد.

معین ی

(اِ.) یس ؛ نام یکی از سوره‌های قرآن.

سایدبار