لغات فرهنگ لغت زردیس - صفحه 32 از 3246

الف معین

(~. اَ)۱- (ص فا.)افروزندة آتش، آتش آفروز.۲- (اِ.) ظرفی سفالین که برای ...

الف معین

(نِ) (اِ.) روز جمعه، آخرین روز هفته.

الف معین

(ذَ) (اِ.)۱- آتش.۲- ماه نهم از سال شمسی.۳- روز نهم از هر ماه شمسی.۴- ...

الف معین

(دَ) (ص مر.) = آدمیزاده: انسان، بشر. ؛ ~ شیر خام خورده کنایه از: انس...

الف معین

(دِ) (اِ.) چوب دراز، چوب بستی که روی زمین برپا کنند تا پرندگان روی آن ...

الف معین

(~. بَ) (اِ.) نام یکی از سه آتشکدة بزرگ دورة ساسانی که در ریوند خراسان...

الف معین

(اِ.) امیرالبحر، دریاسالار.

الف معین

(~. اَ) (اِفا.) آتش افروز، آذرافروز.

الف معین

(یَ دِ) (اِ.) آژفنداک، رنگین کمان، قوس قزح.

الف معین

(اَ) (اِ.) هشت پا.