بایگانی‌های زبان - صفحه ۳۲۰۶ از ۳۲۴۰

معین ی

(اِ.)۱- حافظه، ذهن.۲- آموزش، تعلیم.۳- بیداری.۴- اندیشه، فکر.۵- خاطر. ...

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- نام یکی از دو قبیلة وحشی ساکن در پشت کوه‌های قفقاز.۲- کن...

گ معین

(بُ دَ) (مص ل.) رسمی در سوگواری که زنان به هنگام عزاداری گیسوی خود را ...

گ معین

(ص.) پریشان، آشفته.

معین ی

(ر) (اِمر.) مراسمی که به یاد شخصی یا روی دادی برگزار می‌شود.

معین ی

(تِ)۱- (ص مف.) آخته، بیرون کشیده.۲- (اِ.) سلول، سلول بدن موجودات زنده ...

معین ی

(حر.) سی و دومین حرف از الفبای فارسی برابر با ۱۰ در حساب ابجد.

گ معین

(اِ.) زلف، موی بلند سر زنان که از پشت گردن بلندتر باشد. ج. گیسوان.

گ معین

(نَ وَ) (اِفا.) جهانگرد.

معین ی

(دَ) (اِ.)۱- قوة حافظه.۲- رشوه.

سایدبار