بایگانی‌های زبان - صفحه ۳۲۰۷ از ۳۲۴۰

معین ی

(کَ دَ) (مص م.) همراه نمودن.

معین ی

(کَ دَ) (مص م.)۱- یادآوری کردن، به خاطر آوردن.۲- (عا.) به دیدار کسی رف...

معین ی

(~.) (ص.)۱- یائس.۲- زنی که دیگر عادت ماهانه نشود.

گ معین

(ش) (اِ.) باجه، دریچه.

گ معین

(ص.)۱- قرمساق، دیوث.۲- بی - جرأت.

معین ی

(ر) (اِمر.)۱- لقب ابوبکر که هنگام هجرت پیامبر (ص) از مکه به مدینه همرا...

معین ی

(دَ) (مص م.) آموختن، آموزاندن.

معین ی

(کَ) (اِ.) نوعی کبوتر که آوازش مانند تلفظ «یا کریم» است.

گ معین

(گِ) (اِ.) هر یک از دختران ژاپنی که برای تأمین عیش و سرگرمی مردان آمو...

گ معین

(اِ.) مرغ گوشت ربا، غلیواج، زغن.

سایدبار