بایگانی‌های ز - صفحه ۴ از ۶۰

ز معین

(دِ)(ص مر.)(کن.) سیاه دل، سخت دل.

ز معین

(اِمر.) گلی که به جهت کمان گروهه گلوله کرده باشند؛ مهرة کمان گروهه.

ز معین

۱ - (اِ.)کلاغ سیاه، غراب.۲- (ص.) کبود.۳- (کن.) فتنه. ؛ ~سیاه کسی را چ...

ز معین

(ص.) (عا.) کسی که چشمان زاغ دارد.

ز معین

(تَ) (ق مر.)۱- از آن سوتر.۲- دورتر.۳- بالاتر.

ز معین

(ص.) زاغ چشم.

ز معین

(دَ) (مص ل.) زاری کردن.

ز معین

(وَ) (اِ.) لک لک.

ز معین

(نَ یا نِ) (ص نسب. اِمر.) سبب و باعث ناله و زاری.

ز معین

(~. نِ) (ص مر.)۱- ساکن زاغه.۲- (کن.) بینوا، تهی دست.

سایدبار