بایگانی‌های ش - صفحه ۷ از ۱۰۴

ش معین

(غِ) (اِفا.)۱- به کار وادارنده.۲- دارندة پیشه و کار.

ش معین

(اِفا.)۱- پیرو، طرفدار.۲- شیعه، شیعی.

ش معین

(عِ رَ یا رِ) (اِفا.) زنی که شعر گوید.

ش معین

(عِ نِ)۱- (ق.) همانند شاعر.۲- (ص.) مربوط به شاعران.۳- عاشق، رمانتیک.

ش معین

(عِ) (اِفا.)۱- داننده.۲- کسی که شعر می‌گوید، دارای شعور.

ش معین

(اِ.) ساحل، کناره.

ش معین

(طِ) (ص. اِ.)۱- زیرک، باهوش.۲- چابک.۳- در فارسی کسی که در نانوایی نان...

ش معین

(ص فا.)۱- آن که عادت به شاشیدن در بستر یا شلوار خود دارد.۲- (کن.) تنبل...

ش معین

(لُ کُ. کَ دَ) (مص ل.)۱- لباس پوشیدن و عازم شدن.۲- (مجازاً) تصمیم قطع...

ش معین

(ش) (اِ.)۱- شاش، بول، گمیز.۲- ترشح.

سایدبار