بایگانی‌های گ - صفحه ۷ از ۸۸

گ معین

(گَ) (ص.) هر چیز گنده و قوی.

گ معین

(زَ) (اِمر.) زنبور درشت قرمز.

گ معین

(وِ) (اِ.) گاوی که طبق روایت قرآن می‌بایست قوم بنی اسرائیل به امر حضرت...

گ معین

(بِ) (ق مر.) وقت به وقت، بعضی اوقات.

گ معین

(گِ رِ) (اِمص.) گذر کردن، گذر.

گ معین

(گُ رِ) (اِ.) بالاخانة تابستانی.

گ معین

(گَ بُ گَ یا گِ) (اِ.) = گبورگه: آلتی است مانند کمان و کشتی گیران با آ...

گ معین

(رَ) (ص مر.) آنچه به هیئت گاو است. گرز (گرزة) گاورنگ: گرز فریدون که سر...

گ معین

(اِمر.) نک گاوزمین.

گ معین

(اِ.) ۱- تخت شاهی، سریر.۲- مسند.۳- جا، مکان.۴- بوتة زرگران.

سایدبار