بایگانی‌های ش - صفحه ۸ از ۱۰۴

ش معین

(عِ نِ)۱- (ق.) همانند شاعر.۲- (ص.) مربوط به شاعران.۳- عاشق، رمانتیک.

ش معین

(عِ) (اِفا.)۱- داننده.۲- کسی که شعر می‌گوید، دارای شعور.

ش معین

(اِ.) ساحل، کناره.

ش معین

(اِمر.) ساق دوش.

ش معین

(اِمر.)۱- هنگام شب، سرشب.۲- مراسم دعای غروب در سربازخانه‌ها.

ش معین

(لَ) (ص نسب. اِمر.) موتاب، ریسمان - تاب، کسی که ریسمان جهت خیمه و مان...

ش معین

(اَ) (حامص.)۱- خودپسندی.۲- لاف و گزاف.

ش معین

(اِ.) نوعی مایع شست و شو دهنده.

ش معین

(لَ) (اِ.) گلیمی که زیر دیگر فرش‌ها می‌اندازند.

ش معین

(اِ پَ غَ) (اِمر.) = شاه سپرغم. شاه سفرم: ریحان.

سایدبار