بایگانی‌های گ - صفحه ۱۱ از ۸۸

گ معین

(~.) (اِ.) شیشة حجام که بدان حجامت کنند، شاخ حجامت.

گ معین

(شَ) (اِمر.) چوبی که با آن گاو را می‌رانند.

گ معین

(وِ گَ) نک گاو فلک.

گ معین

(شُ یا ش) (اِ.) روش اندازه گیری و تقسیم بندی زمان به بخش‌های مساوی، تق...

گ معین

(گُ تِ یا تَ) (اِمف.)۱- عبور داده، گذرانیده.۲- عبور کرده، گذشته.۳- سپر...

گ معین

(گُ زِ) (اِمص.)۱- عمل گداختن، ذوب.۲- کاهش تن، لاغری.

گ معین

(گَ بَ) (اِ.) نک کبست.

گ معین

(سَ) (ص مر.) = گاوسار: گرزی که به شکل سر گاو ساخته باشند.

گ معین

(کَ دَ) (مص ل.) قضای حاجت کردن، ریدن.

گ معین

(شُ) (ص فا.) کسی که دربارة تقویم و اوقات کار می‌کند.

سایدبار